Το παραπάνω κείμενο ‘μύθος του Αισώπου’ αποτελεί παρακαταθήκη και πάντα ο Αίσωπος πρόβαλε στο τέλος κάθε μύθου και το τι δηλώνει η παραβολή του. Είναι κείμενα, αυτό που λέμε σήμερα στην καθομιλουμένη, βγαλμένα μέσα από την ζωή. Αποτελούν το απαύγασμα μιας συμπεριφοράς ανθρώπων, κοινωνικών ομάδων και συμπερασματικά δηλώνουν την στάση αυτών και την κατεύθυνση για την αποφυγή παρόμοιων περιστατικών. Μια καθημερινότητα που ζούμε και σήμερα και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού μας ιστού. Όλοι μας διαθέτουμε νούν όπως αναφέρει ο Αίσωπος και επιβάλλεται να τον χειριζόμαστε αναλόγως των περιστάσεων.
Η πολιτική ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα διέρχεται μια φάση επανατοποθέτησης και αυτόνομου επαναπροσδιορισμού. Δεν αποδέχομαι σε καμία περίπτωση του όρους <κρίση>, <αδιέξοδο> κ.λ.π. που θεωρώ πληγώνουν το κίνημα, αλλά κυρίως όλους αυτούς που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για αυτήν την ιστορική παράταξη. Ο προσδιορισμός αυτός του κινήματος πρέπει να γίνει και μάλιστα σύντομα, έτσι ώστε να επιτελέσει στην συνέχεια το ρόλο του, αυτόν της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ο Ελληνικός λαός του ανέθεσε. Η τοποθέτηση αυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει μονοδιάστατα. Δεν αρκεί να αλλάξει μόνον ο αρχηγός. Δεν πρέπει να αλλάξει μόνον ο αρχηγός. Δεν είναι αυτή η σειρά των πραγμάτων για την ανασύνταξη.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρέπει να αλλάξει συθέμελα. Ουσιαστικά αλλά και επικοινωνιακά. Ωραία άλλαξε ο αρχηγός ή δεν άλλαξε γιατί εκλέχθηκε ξανά στην θέση του. Ποιο μήνυμα περνάει στον απλό Έλληνα ψηφοφόρο. Κανένα. Η ουσία δεν είναι εκεί. Ο πόνος δεν είναι στο πόδι και εμείς ψάχνουμε στην ελληνική αλλά και διεθνή σκηνή να βρούμε αντιψυκτικό για να κάνουμε καλά το πόδι. Μα το χέρι τρέχει αίμα και ο πόνος στο χέρι είναι αφόρητος.
Για να γίνω και λίγο κακός και επιθετικός. Όλα τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα έχουν επιδοθεί σ’ έναν αγώνα συστράτευσης με τον Παπανδρέου ή το Βενιζέλο. Εκφράζουν απόψεις, κρίνουν καταστάσεις και κυρίως αναλαμβάνουν και την ευθύνη των λόγων τους. Δηλαδή αν εκλεγεί πρόεδρος ο έτερος υποψήφιος από αυτόν που στηρίζουν, οι υπόλοιποι σύντροφοί τους θα αποτελούν μιάσματα μέσα στον ίδιο τον πολιτικό χώρο που ανήκουν. Για να σοβαρευτούμε λίγο και ας γίνουμε πιο πραγματιστές. Δηλαδή θα φτάσουμε στο σημείο να βλέπουμε τον Υποψήφιο πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να μιλάει και θα τον κατακρίνουμε και εμείς, πέρα από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Για να συνέλθουμε λίγο. Και όλα αυτά, από τα ίδια τα στελέχη του κινήματος. Φυσικά, έξω από τον χορό … πολλά τραγούδια λες. Για να δούμε λοιπόν και την βάση. Η βάση είναι καθαρή ;
Δεν ρωτάω ρητορικά, έχω απάντηση και μάλιστα αυθόρμητη και αληθινή.
Όχι η βάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι καθαρή. Έχει προέλθει από πολιτικά μαγειρέματα. Η βάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι συμμετοχική. Υπάρχει για να εξυπηρετεί συγκεκριμένα τσανάκια. Η βάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι ουσιαστικά αποδοτική πολιτικά. Υφίσταται για να νομιμοποιούνται οι ομάδες και οι ομαδούλες που βολεύουν του ανώτερους στην ιεραρχία της παράταξης. Η βάση δεν είναι σύγχρονη και δεν είναι αντιπροσωπευτική. Η γενιά αλλάζει, αν δεν άλλαξε ήδη. Ο κόσμος διψάει για να εκφραστεί έστω και ανώνυμα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάνει εσωτερικές τοπικές εκλογές σε όλους τους δήμους και νομαρχίες της Ελλάδος και αφού ψηφίσει το 60% συνταξιούχοι και το 30% απανταχού βολεμένοι αυτοεξυπηρετείται με την συμμετοχική δημοκρατία. Αποδίδει τίτλους τιμής σε υψηλά νυσταγμένους τύπους όπως περιφερειακός συντονιστής στελεχών ΠΑ.ΣΟ.Κ. και απολαμβάνει την ηρεμία της η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Αφού κοιμούνται δεν πρόκειται να μιλήσουν, άρα πάμε καλά σε όλη την Ελλάδα. Και όταν το ξυπνητήρι χτυπήσει στις 19:00 και ανακοινώνονται τα exit poll, φταίει το ξυπνητήρι, το πετάμε κάτω και αναζητούμε άλλο, ίσως καλύτερο. Αν όμως δεν βρούμε ή δεν μας κάνει ένα καινούργιο τότε κρατάμε το ίδιο. ( το παλιό που μας ξύπνησε το πετάμε, δεν το σπάμε, πάλι θα μας χρειαστεί και αν τύχει να μας σώσει σε κάποια στιγμή θα τον φιλάμε κιόλας τον Παπανδρέου – άσχετα που μέχρι χθες τον υβρίζαμε – συγνώμη το ξυπνητήρι ήθελα να πω).
Αν μπει στην πολιτική φαρέτρα και η εκ θεμελίων ανασυγκρότηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε να δούμε ποια μεγαλόσχημα στελέχη του, θα πάρουν ανοιχτά θέση. Τώρα είναι απλό, θα υποστηρίζω τον έναν και ας βγει ο άλλος. 50 – 50 είναι. Πιθανότητες που θα τζόγαρε και ο τελευταίος γνώστης της πολιτικής σκηνής του τόπου μας. Στο κάτω-κάτω αν βγει ο άλλος μπορεί να με θεωρήσει ικανό και για να με προσελκύσει να μου προτείνει ή και να μου δώσει και καμία καλή θέση, σήμερα στο κόμμα αύριο στην εξουσία. Εκ του ασφαλούς ποντάρουν. Αν έπρεπε να αρθρώσουν όμως πολιτικό λόγο για να ψηφιστούν στις τοπικές κοινωνίες τότε δεν θα είχαν κανέναν κηδεμόνα, κανέναν υποστηρικτή και από κανέναν δεν θα περίμεναν να λάβουν … κάτι, αφού βγήκαν και τον στήριξαν ανοιχτά όταν εκείνος το χρειαζόταν. Δεν άκουσα στελέχη που κατέχουν αξιώματα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ζητούν με φορτικότητα κάτι τέτοιο. Αξιώματα μεγάλα έως και απίθανα. Υπεύθυνος τοπικού ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ρε, μπας και εννοούν υπεύθυνος μόνο στις νίκες ; στις επιτυχίες ;
Μάλλον, δεν εξηγείται αλλιώς η δήλωση υπεύθυνου πολιτικού σχεδιασμού τοπικού ΠΑ.ΣΟ.Κ. της Εύβοιας ( όλος τυχαίος ο γεωγραφικός προσδιορισμός) να δηλώνει ανοιχτά την θέση του υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου. Δηλαδή αν του έλεγαν, όχι κύριε πρώτα θα γίνουν εκλογές σε όλα τα τοπικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από εκεί θα εκλέξετε 2,3,4 αντιπροσώπους για την περιφερειακή συνδιάσκεψη, η οποία με την σειρά της θα στείλει 2,3,5 εκπροσώπους στο κόμμα, για να αναδείξουν το σώμα που θα εκλέξει τον αρχηγό, τότε τι θα έκανε ; Τότε δεν θα ήταν με τον Παπανδρέου, θα ήταν με τον ευατούλι του. Θα έβγαινε να κάνει τοποθέτηση υπέρ του εαυτού του, όχι γιατί δεν θα του ρίχνανε ποτήρια καφέδες αλλά καζάνια.
Τότε όμως θα ήταν ο Παπανδρέου μαζί του, για να στρατολογήσει Παπανδρεικούς. Θα ήταν μαζί του ο Βενιζέλος για να ομαδοποιήσει Ταλιμπάν – Βενιζελικούς. Ο τοπικός μας υποψήφιος, φυσικά, δεν θα έβγαινε να αποκυρήξει την οποιαδήποτε βοήθεια κραδαίνοντας « δεν θέλω κανέναν σας, αν με θέλει η βάση θα εκλεγώ ». Θα περίμενε βοήθεια για να την μοσχοπουλήσει μετά σε καλή τιμή στον υποστηρικτή του, ότι ακριβώς γίνετε και σήμερα, τις τελευταίες μέρες.
Μόνοι μας μπορούμε να ανασυνταχθούμε. Μόνοι μας μπορούμε να μεγαλουργήσουμε. Ξεκινώντας όμως από την βάση. Μια βάση που όλοι επικαλεστήκαν κανένας όμως ουσιαστικά δεν ενστερνίστηκε. Βάση είναι η μονάδα. Ο καθένας μας. Όλοι μας. Όλοι μαζί.
Ας πιάσουμε το κουβάρι από την αρχή.
Μπορεί να κρύβει κόπο και χρόνο αυτή η προσπάθεια, έχει όμως και γερά θεμέλια.
Ταραταντζούμ – ταρατατζούμ στις 11 Νοεμβρίου θα εκλέξουμε τον αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τα επόμενα 4 χρόνια. Γιατί ρε, τι σας έκανε ο κόσμος που σας ψήφισε. Αυτό σας είπε ; Αν νομίζεται ( εσείς της αυλής ) πως αυτό και μόνο σας είπε, θεωρώ πως πάλι εδώ θα είμαι και στις επόμενες εκλογές να ξαναγράφω για την – ακόμη μια – αποτυχία μας.
Ο αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που θα προκύψει την 11η Νοεμβρίου ας είναι ο εγγυητής του νέου ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΗ όμως ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Υ.Γ. Όσο χρόνο και αν χρειαστεί.
6 μήνες, 1 χρόνο και μετά να γίνουν διαδικασίες για να έχει το κίνημα ηγέτη , όχι αρχηγό στο κόμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου