Γίνεται λόγος τελευταία για το ποιος και κατά πόσο κάνει ή μπορεί να κάνει αντιπολίτευση στον τόπο μας.
Αντιπολίτευση ονομάζεται σε μια δημοκρατία το σύνολο των πολιτικών που δε συμμετέχουν στην κυβέρνηση και είναι αντίθετοι με αυτήν. Συνήθως ο όρος αναφέρεται στους βουλευτές που δεν ανήκουν στο κυβερνητικό κόμμα ή στον κυβερνητικό συνασπισμό κομμάτων. Η αντιπολίτευση ελέγχει τις πράξεις και τις παραλείψεις της κυβέρνησης και εκπροσωπεί τη μειοψηφία των πολιτών.
Σ’ αυτό λοιπόν το κομμάτι, το κοινοβουλευτικό, πάμε καλά. Δεν υπάρχει μήνας, εβδομάδα, ημέρα που να μην κατατεθεί από την Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ν. Ροδόπης μια ερώτηση, μια καταγγελία, ένα ουσιαστικό παράπονο των πολιτών του Νομού μας, στην Βουλή προς την Κυβέρνηση. Είναι αποτέλεσμα της δουλειάς που κάνει η κ. Χρύσα Μανωλιά στον τόπο μας, το γνωστό σε όλους μας … ‘ όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα γράφει Μανωλιά’.Να συμπληρώσω εδώ πως ο τόνος, το ύφος των λεγομένων και γραφομένων της Βουλευτού είναι καταγγελτικά και αιχμηρά, παράλληλα δε, εκεί όπου χρειάζεται υπάρχουν και οι προτάσεις για τα θέματα που εγείρει.
Αντιπολίτευση όμως υπάρχει ή καλύτερα θα έπρεπε να υπάρχει και στον μικρόκοσμο της κάθε πόλης, του κάθε νομού, της κάθε περιφέρειας.
Τοπικά λοιπόν στην Κομοτηνή μας, στην Ροδόπη μας, στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, ποιοι είναι αυτοί που αυτή τη στιγμή που μιλάμε ή χθες ή από αύριο κάνουν αντιπολίτευση. Την νέα Δημοτική Αρχή, ποιος την αντιπολιτεύεται. Κανένας.
Για την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Ο Νομάρχης υπάρχει, υλοποιεί, νοιάζεται για τον τόπο του, απόδειξη του γεγονότος είναι πως κάποιοι προσπαθούν να τον χτυπήσουν εσωκομματικά ( καλά αυτοί είναι πολύύύύύύύύ ΠΑ.ΣΟ.Κ. , και είναι μόνο αυτοί ΠΑ.ΣΟ.Κ.). Δεν έχει εξάλλου και αντεπιθέσεις ο Νομάρχης από την αντιπολίτευση του Νομαρχιακού του Συμβουλίου.
Στην Νομαρχία υπάρχει μια ελπίδα, μια φλόγα που σιγοκαίει, ένας πυρήνας που με συντονισμένες ενέργειες μπορεί να παράξει ομόκεντρους κύκλους και να επιβληθεί στο τοπικό πολιτικό στερέωμα.
Λέμε λοιπόν από την αρχή πως η αντιπολίτευση στοχεύει την εκάστοτε πολιτική ηγεσία της χώρας, του τόπου.
Για την περιφέρεια μας είναι αγγελικά πλασμένα τα πράγματα. Αφού υπάρχει και μάλιστα εκλεγμένος περιφερειακός γραμματέας του Κινήματος, όλα πάνε καλά. Το θέμα δεν είναι να πράττει, να μιλάει, να αντιπολιτεύεται εν γένει, το θέμα είναι να υπάρχει. Γκραβούρα σε ένα κάδρο. Εικόνα ιδεατή. Φύση ατάραχη. Μην ενοχλείται, κοιμάται και μάλιστα βαριά. Τον ξυπνάνε που και που τα τσακάλια, μπας και πέθανε, να ξανακάνουν εκλογές για να πάρει κάποιος άλλος τον τίτλο, την μαρκίζα.
Όπου γάμος και γιορτή, όπου γεγονός που χρήζει αντιπολίτευσης, απλά δεν είναι εκεί ο υπεύθυνος. Είναι βαρύς ο τίτλος και μέχρι να τον σηκώσει, να τον μεταφέρει, σχόλασε ο γάμος ( όχι η νύφη δεν έκανε τίποτα – εξακριβωμένο ).
Δεν είναι και εύκολο βέβαια, υπάρχει από την άλλη μεριά, στρατός. Στρατός κανονικός, με την πειθαρχεία του, τις αναφορές του, την ιεραρχία του. Δεν περίμενε τόσα χρόνια η Ν.Δ. να κυβερνήσει χωρίς σχέδιο. Το έχει το σχέδιο η Ν.Δ. και είναι απο όλους ο όρκος σαφής και αδιαπραγμάτευτος.
Τουλάχιστον δύο φορές το μήνα η Περιφέρεια μέσω ημερίδων, διαλέξεων αποτυπώνει κατά πως θέλει, την πραγματικότητα στο τομέα δράσης της, αναδεικνύει το όποιο έργο της και αυτό περνάει στον κόσμο. Είναι αυτό που λέγαμε παλιά για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το ότι δεν παρουσίασε στον Ελληνικό λαό το έργο του, δεν το ανέδειξε. Τώρα όμως υπάρχει επικοινωνιακή Κυβέρνηση και αποδίδει στις εφημερίδες και στα παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών και το τι έκανε αλλά και το ποιος έχει το πάνω χέρι στο παιχνίδι των εντυπώσεων.
Εντυπώσεις που άλλοτε υπάρχουν και δημιουργούν θέμα και άλλοτε δεν υπάρχουν και τα θέματα αναδεικνύονται από την εσωκομματική αδράνεια, ένθεν και ένθεν.
Το έχει το σχέδιο η Ν.Δ. και το βλέπουμε περίτρανα και στον Δήμο μας. Η νέα Δημοτική Αρχή κάνει ότι θέλει, όποτε θέλει και κανείς μα κανείς δεν μιλάει. Αντίθετα τα στελέχη του κ. Κοτσάκη δημιουργώντας και επί χάρτου, προετοιμάζουν τα θέματα που έχουν για υλοποίηση με τέτοια μαεστρία αντιλαμβανόμενοι και την απέναντι πλευρά και πριν προλάβει κανείς να τους εναντιωθεί βρίσκουν υποστηρικτές και τιμητές των προτάσεών τους και χαίρουν αποδοχής. Κανείς ποτέ δεν έμεινε μόνος του. Κανείς ποτέ δεν εκτέθηκε σε κίνδυνο προσωπικό. Λειτουργούν όλοι μαζί, ενωμένοι δίδοντας άλλοθι και στήριξη ο ένας στον άλλο και όλοι μαζί στον Δήμαρχο.
Εδώ πονάει.
Που είναι η αντιπολίτευση στο Δήμο. Όχι βέβαια από τον κ. Μαρούδα ή από τον κ. Δαμιανό. Που βρίσκεται άραγε η Νέα Πορεία. Αρθρώνει λόγο ; Προτείνει θέσεις ;
Ο κ . Βαβατσικλής διαβάζω δίνει μάχη στον κυρίως στίβο. Στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ποια είναι η αντιπολίτευση που παράγεται και ανακοινώνεται κατά την διάρκεια των Δημοτικών Συμβουλίων ; Ποιος έχει άραγε επωμισθεί αυτόν τον ρόλο και τι μέχρι τώρα έχει καταφέρει ; Υπάρχει κάτι για το οποίο έχει παλέψει η Νέα Πορεία, με στεντόρεια φωνή και καταγγελτικό ύφος απέναντι στην νέα Δημοτική Αρχή ; Φωνή όχι χαζά. Φωνή όχι χαϊδέματα. Και η φωνή ξέρετε δεν είναι μόνο ο τόνος της φωνής, είναι η συμπεριφορά των ανθρώπων που την απαρτίζουν στο σύνολό της.
Καλά τα Blog, καλές οι ιστοσελίδες, καλή η διάθεση. Στην πράξη όμως ΤΙΠΟΤΑ.
Και αναρωτιέμαι γιατί .
Στελέχη πολλά, πάλαι ποτέ ισχυρά, σήμερα νηφάλια και απαθέστατα.
Λόγια διάσπαρτα, κραυγές αυτοπροσδιορισμού, επιθέσεις χωρίς προσωπικό κόστος.
Δεν υπάρχει κατά μέτωπο αντιπολίτευση. Υπάρχει αντιπολίτευση ιδιωτική και ιδιοτελής. Εγώ ο κ. ΠΑ.ΣΟ.Κ. είπα … αυτό. Δοξάστε με, εμένα. Κανέναν άλλον, μόνον εμένα και κυρίως όχι το κίνημά μου. Εγώ το σκέφτηκα, εγώ το είπα, εμένα δοξάστε και να με θυμάστε γιατί έτσι έρποντας εγώ θα φτάσω ψηλά, μέχρι και να βγω φωτογραφία με τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τόσο ψηλά.
Τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στον τόπο μας τώρα δεν μιλάνε. Είναι ήσυχα και συγκεντρωμένα, περιμένοντας να τους επιλέξουν για το ψηφοδέλτιο. Σωτήρες του τόπου αυτού. Αρχηγοί του ντόπιου ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί οι ….άλλοι δεν είναι καλοί.
Δύο καλές γνωριμίες στην Αθήνα και μετά περιμένουν το χρίσμα. Για να θυσιαστούν για τον τόπο. Να δώσουν το είναι τους για την παράταξη και τον τόπο. Άμα δεν έχουν το χρίσμα όμως, σκατά να γίνουν όλοι τους και κόμμα και πατρίδα. Όλοι άξιοι στην γενιά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Σ’ αυτή τη γενιά που μεγάλωσα και που ανδρώθηκα. Κανένας κακός. Μα κανένας.
Ποτέ κανένας τόσα χρόνια δεν είπε φτάνει πια.
Δεν ξεστόμισε το : ότι ήταν να προσφέρω το έδωσα και αποχωρώ με ψηλά το κεφάλι.
Κανένας. Ποτέ.
Δεν έδωσε βήμα να ακουστεί και μια άλλη άποψη. Δεν όρισε διάδοχη κατάσταση. Όχι να το εξαγγείλει. ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. Αυτό απορρέει από την ηγεσία. Την κάθε ηγεσία που κατέχεις αιρετή ή μη, την οικειοποίησε, την κάνεις ιδιόκτητη.
Μα δεν είναι. Και το ότι δεν είναι το καταλαβαίνεις όταν αρχίζουν να σε μουντζώνουν. Και πάλι επιμένεις, πνέοντας τα λοίσθια και συνεχίζουν να σε μουντζώνουν. Τότε φεύγεις με κατεβασμένο το κεφάλι.
Όλη τη δουλειά το κεφάλι την κάνει. Δεν λειτουργεί όταν είσαι στην κορυφή, στην εξουσία. Στο λειτουργούν οι άλλοι και σε πάνε και σε κάνουν ότι θέλουν. Οι άλλοι.
Μακάριος περιμένεις να εισπράξεις το χειροκρότημα, αλλά τελικά γίνεσαι αποδέκτης της αποδοκιμασίας του κόσμου. Εκτός και αν είσαι τόσο εγωιστής που όλα αυτά τα κάνεις και μόνος σου. Καταστρέφεις από μόνος σου την εικόνα σου και το παρουσιαστικό αυτών που εκπροσωπείς και μετά φωνάζοντας, αναζητάς φταίχτες και αντιπάλους που σε κυνηγούσαν.
κ. Λιούρτα δεν σας ξέχασα.
Κάνετε αντιπολίτευση.
Κάνετε αντιπολίτευση ;
Κάνετε αντιπολίτευση !
Στο τέλος θα είστε ο γραφικός του τόπου αν δεν καταφέρετε με αυτά που κάνετε και λέτε να ξυπνήσετε δειλούς και άτολμους ΠΑ.ΣΟ.Κους.
**********************************************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου